Niewolnica na wolności

Czy dacie wiarę, że dziś o 14, zamiast podreptać grzecznie do naszej jadalni bez okien, podgrzać w mikrofali codzienną strawę w plastikowym pojemniku, zjeść w pośpiechu, wyjść na zbyt krótką przerwę i wrócić do kompa - zebrałam swój dobytek, stolik po stoliku żmudnie wycałowałam w oba poliki (prawie) wszystkich innych niewolników i niewolnice (lub raczej najemników, jako że na nasze PLN-y ich żołd jest całkiem przyzwoity) i poszłam w długą - przyznać trzeba, że z żalem!

Żal ten jednak wypiera nieśmiało, z niedowierzaniem i ostrożnie kiełkujące mi w brzuchu słowo: czyżbym zaczęła WAKACJE???

A tymczasem pod znanymi nam Grzybami Wcielenia skacze różnobarwny tłum, gotowy na wszystko (naprawdę myślę, że futbol sprawia, że mężczyźni stają się zdolni do wszystkiego ; trudno nie dojść do takich wniosków, gdy ziemia się pod tobą trzęsie i jesteś oblewana kolejno piwem i bitą śmietaną w sprayu).

Pytania od publiczności: Za kim są pary włosko-hiszpańskie? Nie są w jedności (Luis oburzony: a ty komu byś kibicowała jakby twój chłopak był Rosjaninem?). Za kim byłam ja? To sekret.

Tymczasem dla tych, którzy nazywają mnie małpą i wypominają okrutne porównania pogodowe na Blogu (ale ja im wspaniałomyślnie wybaczam i gratuluję wnuka!), przygotowałam inne - tym razem kulinarne - porównanie:

Polska ma swoje dobre strony.